After Boss

Czwartek, 24 marca 2016 · dodano: 30.03.2016 | Komentarze 0

Po blisko miesięcznej przerwie spowodowanej gojącym się szlifem i... chorobą w końcu dosiadłem po robocie Białego :). Nie liczyło się gdzie, ile ale że w końcu kręcę. Z braku laku wybrałem klasykę klasyki a mianowicie Przegibek i kółeczko wokół Czupla i Magurki czyli Czernichów -> Zarzecze -> Łodygowice. Oczywiście zatoki do końca mi się nie wyleczyły więc na uphillu dławiłem się własnymi wydzielinami... :/. Podobnie jak poprzednim razem, na zjazdach trzymała mnie blokada ale na prostych i hopkach power był :). Ku zdziwieniu, wydawało mi się, że wcale nie zapinkalałem, średnia na całym odcinku wyszła mi prawie 26 km/h  więc tragedii nie było. Po powrocie nawet obiadu nie chciało mi się robić - rower nakarmił mnie podwójnie ;). Od tego tripu postanowiłem przynajmniej raz w tygodniu robić sobie taki trening choć jak wyjdzie to w realu to czas pokaże ;)


Nie ma fot więc jest miuzik. Tym razem singiel z nadchodzącej płyty Tides From Nebula :)




Pokaż trasę GPS

Driftowawanie-szlifowanie

Niedziela, 28 lutego 2016 · dodano: 30.03.2016 | Komentarze 1

Bo na kaca najlepsza jest uphillowa praca ;)... Hehe kac to za mocne słowo, nazwijmy to lekkimi suchotami :D...
A tak na poważnie trzeba było coś pokręcić w wolny dzień ( czyt. niedziela ;) ). Za główny cel obrałem sobie Żar a jak styknie czasu to jeszcze Kocierz lub Targanicką. Jednak po chwili kręcenia ( zaledwie 3 kilometrach ), na bocznej, wąskiej, czanieckiej drodze przydarzyło się "ała". Wchodząc w zakręt ( 90 stopni ), przy naprawdę niewielkiej prędkości, "odjechał" mi rower - wpierw tylne a następnie przednie koło. Powodem był niegroźnie wyglądający ciek wodno-błotny płynący po zakręcie. Hehe tak to jest jak się w zimie w slickach jeździ :D. No cóż... Było to dla mnie takie zaskoczenie, że nie wiedziałem jak się ratować. Oczywiście zamiast puścić rower - driftowałem z nim :D. Dzięki bogu strat w sprzęcie nie było... tylko troszkę nie dłoń potargała ( jak pech ciał zapomniałem rowerowych rękawiczek i ubrałem cywilne ) i kolano przyszlifowało. Głód kręcenia był jednak na tyle wielki, że postanowiłem kontynuować tripa... mimo małego wycieku z nogi ;). Na Żar wdrapałem się całkiem sprawnie, hehe chyba znieczuliło mi kolano bo nóżka podawała. Na szczycie oczywiście mnóstwo mokrego śniegu więc fan był ciekawy. Na zjeździe jednak włączyła mi się blokada spowodowana wcześniejszym szlifem - kurcze tak wolno to ostatni raz zjeżdżałem jak warun było dużo, oj dużo gorszy.







Jednak było mi mało. Niestety opcja Kocierza odpadała bo źle sobie policzyłem czas. Wracając do Międzybrodzia Bielskiego, zaintrygowała mnie jedna droga odchodząca w lewo - postanowiłem ją sprawdzić. Hehhe jak się okazało był to genialny, sztywny uphill, który niedawno testował K4r3l - do przysiółka Groniaki. Kurcze wielka szkoda, że droga kończy się w czyimś ogrodzie bo gdyby asfaltem zjeżdżało by się do drogi głównej to... bój się boga człeku - byłaby to pozycja obowiązkowa w drodze na Żar ;). Mimo to warto zahaczyć i wylać "trochę" potu na podjeździe ( zjazd niestety tą samą drogą ). Z Międzybrodzia już nie kombinowałem - wróciłem głównymi drogami...heheh by znowu nie strzelić szlifa na bocznych :D.




Pokaż trasę GPS  

Koło komina - próba kolanowa ;)

Sobota, 27 lutego 2016 · dodano: 02.03.2016 | Komentarze 0

Weekend planowałem spędzić u rodziców - raz że czasami trza się pojawić a dwa że akurat szykowała się impreza u kumpla ( okrągła 30-ka ) ;).  Rower zabrałem ze sobą tak pro forma. Po ostatnich boleściach kolanowych postanowiłem troszkę odpuścić by nie przeciążać kończyny. Jednak nie wytrzymałem - po obiedzie dosiadłem bike'a i ruszyłem przed siebie. Plan był prosty by popedałować po okolicy ale bez większych górek, miało być lajtowo. Tak więc ruszyłem klasykiem do Targanic by tam przez Sułkowice dokręcić do Bolęciny. Tak zaintrygowały mnie pewnie zabudowania między Rzykami a Zagornikiem. Ziurnąłem na mapę i pomknąłem. Okazało się, że jest to fajna opcja ( skrót ) do Zagórnika. Po primo widokowa a po secundo fajna podjazdowa. Z Zagórnika udałem się w stronę Inwałdu przecinając zielony szlak na Lesko. Później już czerwoną rowerówką do Andrychowa- kurcze w końcu zrobili tam elegancki asfalcik :). I tak oto idealnie dotleniony, poszedłem na... imprezkę ;)

P.S. Kolano nie bolało :) Huuurrrraaaa :)







Pokaż trasę GPS

Reset po pracy ;)

Czwartek, 18 lutego 2016 · dodano: 24.02.2016 | Komentarze 1

By przeciwdziałać tylko weekendowym tripom, bo wiadomo jak się to kończy - kontuzją - postanowiłem pokręcić coś w środku tygodnia :). Wiadomo, po robocie się nie chce, szczególnie jak się nią średnio kończy o 17:30 a gdzie tam jeszcze obiad itd. Jednak zmotywowałem się odpowiednio i dosiadłem Białego Rumaka. Nie chciałem robić klasyki, czyli Przegibka, więc pomknąłem przed siebie i tak jakoś wyszło, że wylądowałem Ligocie. Tam, spojrzawszy na mapę w mądrym telefonie, udałem się w stronę Janowic by sprawdzić jedną drogę. Ciemno było więc nie po napawałem się widokami ;). I tak oto wyszło niespełna 38 kilometrów wokół komina. Jak na zimowy, wewnątrz tygodniowy i  mikro trip może być. W sam raz by się zresetować po robocie :)

Z racji, że nie ma fot - jest music :)

Pokaż trasę GPS

Szosing po Makowskim

Niedziela, 14 lutego 2016 · dodano: 24.02.2016 | Komentarze 3

Miał być trekking... Miała być Mała Fatra... Miała ale chętnych brak... Choć podświadomie wolałem iść na rower i coś porządnie pokręcić.
Heheh i tak też zrobiłem :). By znowu nie jeździć sememu puściłem plotę w obieg i zgłosił się tylko jeden osobnik - Paweł. K4r3l chyba się przeraził moich planów, które i tak nota bene nie były do końca sprecyzowane ;). Wiedziałem tylko, że chce zrobić parę niesprawdzonych uphillów w Beskidzie Makowskim - mam na myśli asfaltowe podjazdy ;). 
Oczywiście sobie z deczka zaspałem i na wyznaczoną porę ( 10:30 w Ślemieniu ) trza było przycisnąć. Mogłem podjechać autem kawałem ale wydało mi się to niemoralne ;). Na pierwszy ogień poszedł Przegibek choć w dość kiepskim tempie -trza było się stopniowo rozgrzewać ;). U Pawła byłem wyjątkowo o wyznaczonym czasie - szok :D. Zaproponował on jeszcze by po drodze do Makowa Podhalańskiego, zahaczyć  o Przełęcz Przysłop - hehe zawsze to jakieś metry w pionie ;). I to był szczał w dziesiątkę. Podjechaliśmy przy okazji jeszcze do Beskidzkiego Raju by ponapawać się widoczkami z tamtejszej wieży widokowej. Szczerze? Widoki urywały zad. Było nawet widać Kraków i Skrzyczne. Po prostu bajka :)



Przełęcz Przysłop




Widoczek z wieży.


Jest i Skrzyczne :).




Z Przysłopu do Makowa udaliśmy się przez Grzechynię. Bardzo fajna traska choć miejscami troszkę dziurawa ;). Chciałem przy okazji sprawdzić jedną drogę ale zagadaliśmy się z Pawłem i... przeszczeliliśmy ją.  W Makowie Podhalańskim czekał na Nas pierwszy planowany podjazd na Makowską Górę. Już kiedyś tam podjeżdżałem ale wbijałem się na szlak a tym razem chciałem sprawdzić, gdzie kończy się asfalt bo według mapy powinien schodzić do miejscowości Jachówka. Dobrze wiedziałem, że kulminacją uphillu będzie piękny wju na Tatry ale utaiłem to przed Pawłem - reakcja chłopa bezcenna :). Zatem ruszyliśmy w poszukiwaniu owego asfaltu do Jachówki. Trza było się posłużyć mapą z komóry bo drogi się rozwidlały ale w końcu trafiliśmy :). I co? Genialna opcja w jedną jak i w drugą stronę choć pod górę to chyba było by lepiej - łydy zapewne by piekły. Rzekłbym, że uphill nawet i sztywniejszy niż Czeretnik od Huciska :). K4rel coś dla Ciebie :). Następnie pokręciliśmy do Zembrzyc by tam zmierzyć się z kolejnym podjazdem, tym razem na Marcówkę. Odcinek ten jest mi również znany ale podobne jak w poprzednim przypadku chciałem zobaczyć, gdzie kończy się droga a dokładnie, gdzie można ją dojechać.



Makowska Góra - Taterki są? Ano są :) 


W oddali Leskowiec :)


Zjazd do Jachówki.




I znowu Taterki ( lekko w chmurach ).


Czas już niestety gonił więc do Łękawicy nie dojechaliśmy - odbiliśmy w lewo by poprzedzierać się trochę przez dno Jeziora Mucharskiego ( element terenu zawsze musi być ).  Następnie przez Krzeszów, gdzie miałem lekkie odcięcie ( bułka z kabanosem postawiła mnie na równe nogi ) , udaliśmy się w drogę powrotną do Ślemienia. Jako, że miałem jeszcze mało metrów w pionie ;) postanowiłem, skuszony domowycm obiadkiem, zahaczyć jeszcze o Kocierz. Niestety prognoza pogody sprawdziła się co do minuty - chwilę przed 20-stą miało zacząć lać a ja byłem dopiero w Targanicach. Zatem ostatnie kilometry przed obiadem a w zasadzie obiadokolacją, były już w lekkim deszczu. Po rozpuście kulinarnej trza było się brać do Bielska. Jednak drogi były tak dolane, że zrezygnowałem z Przegibka i pokręciłem do stolicy Podbeskidzia głównymi drogami przez Bujaków/Kozy.
Oczywiście tak kolorowo nie było bo... w połowie trasy zacząłem odczuwać ból w prawym kolanie :/.






 

Znowu szosa... Ehhh ;)

Niedziela, 7 lutego 2016 · dodano: 17.02.2016 | Komentarze 3

Miał być zimowy trekking na Małej Fatrze ale co? Brak chętnych...Chyba się ludziska przestraszyli prognozy pogody, a dokładnie przewidywanego, porywistego wiatru :) . Jak to często bywa - meteorolodzy się mylili ( na moja korzyść. Zatem nie tracąc rano czasu dosiadłem Białego Rumak i pomknąłem w stronę Cieszyna. W zasadzie jakieś konkretnego planu na tripa nie miałem, cały czas się tworzył w mojej głowie. A myśli mi chodziły różne ;). Wiedziałem tylko, że trzeba coś urozmaicić, poznać nowe drogi/ścieżki. Zatem pokręciłem w stronę Cisownicy. Pierwotnie miałem jechać "główną" drogą w stronę przejścia granicznego w Lesznej Górnej. Jednak zaintrygowała mnie na mapie jedna dróżka. Domyślałem się, gdzie może mnie zaprowadzić ale wolałem być pewien na 100%.  I to był strzał w dziesiątkę - podjazd na Budzin był genialny ( wąska, stroma droga ) i do tego mocno widokowy.  Numer jeden w okolicy :).





Czeskie górki w oddali ( Beskid Śląsko-Morawski ).



A tu już w pełnej krasie :).


Po przekroczeniu granicy udałem się do Trzyńca by ostatecznie wjechać do Cieszyna. Tam zrobiłem sobie krótką przerwę by ustalić kolejną część trasy. Postanowiłem jeszcze troszkę pokręcić po Śląsku Cieszyńskim. Ruszyłem zatem w stronę Pogwizowa, Koszyc by ostatecznie przez Dębowiec dotrzeć do Skoczowa. Szczerze przyznam całkiem ciekawe tereny na szosę - ciekawe podjazdy, pikne widoczki i na dodatek Tężnia Solankowa. Hehe zawsze to jakaś atrakcja ;). Dojeżdżając do Skoczowa, walcząc po drodze z bocznym wiatrem, wpadł mi do głowy pomysł by... okrążyć Zbiornik Goczałkowicki. Jak pomyślałem,, tak zrobiłem :) . W między czasie jeszcze troszkę pokombinowałem z trasą ale ostatecznie wpadłem na główny trakt wokół Goczałek.





Cieszyn.


Tężnia solankowa w Dębowcu.




Wiatr dawał się coraz bardziej we znaki jednak do zapory się dało jako tako jechać. Później to już była walka - non toper pod wiatr. Oj zmasakrowało mnie to konkretnie :). Hehe takie uroki ale czego się nie zrobi dla chwil na bike'u - reset po ciężkim tygodniu musi być, baterię naładowane :).

P.S. I znowu seta wykręcona :]







Pokaż trasę GPS  

Pętla Beskidzka troszkę inaczej :)

Sobota, 30 stycznia 2016 · dodano: 04.02.2016 | Komentarze 5

Był teren to i musi być szosa :).
Pogoda tego dnia zapowiadała się wybornie więc postanowiłem nie gnić na mieszkaniu tylko coś pokręcić. A że głód pedałowania był straszny więc trza było wymyślić coś konkretnego. Padło z wiadomych względów na szosę - w górach było jeszcze sporo mokrego śnieg i błota. Jak ambitnie to ambitnie - Pętla Beskidzka ale w nieco zmienionym wariancie. Początek był klasyczny - kierunek Węgierska Górka. Po drodze skoczyłem do Żywca by oglądnąć pewną Cytrynę. Niestety C5-ka się już sprzedała :( więc pooglądałem sobie C8-ke. :). Całkiem fajne autko :). W Węgierskiej Górce standardowo odbiłem na Trakt Cesarki by unikać dużego ruchu a w szczególności blachosmrodów :). I tak oto dotarłem do Szarego, zaliczając krótki odcinek szutrowych duktów. Od tej pory przyszła pora na coś nowego - obczaiłem na mapach, że wzdłuż dwupasmówki na Zwardoń biegnie droga. Wyglądało, że będzie to asfaltówka więc długo nie myśląc wkroczyłem na nią. I to był szczał w dziesiątkę - idealnie równa, spokojna, pusta, widokowa droga do miejscowości Suche. Po drodze czekały na mnie 2 szykowne uphille. Mam tu na myśli konkretne podjazdy bo w zasadzie cały czas się jechało delikatnie pod górę. Ostatni to już istna ścianka :).




 Taki warun tuż przed południem :)


Ach ta Babiczka ;)


Barania Góra.


Widokowo.


Jako że już wjechałem na obce mi tereny, postanowiłem znowu namieszać w trasie - zamiast odbijać na centrum  Lalików, pokręciłem do przysiółka Krawce. Tam według mapy droga się miała kończyć ale moja intuicja podpowiadała mi, że tak nie może być. I miała rację :). Co prawda asfalt się skończył ale była leśna droga, która idealnie doprowadziła mnie do właściwego miejsca. Heheh dobrze, że jednak nie zakładałem slicków :D. Po tym jakże improwizowanym odcinku przyszła pora na powtórkę z rozrywki czyli bardzo przyjemny, asfaltowy dukt leśny łączący Laliki z Jaworzynką. Jak dla mnie jest to bardzo fajna opcja - jedzie się wąska, asfaltową drogą kompletnie samemu ( zero ruchu ) wśród wysokich drzew. Jednak nie dojechałem do końca tylko na wysokości Ochodzitej skręciłem w prawo by wyjechać tuż u podnóża szczytu.Na tym odcinku pojawił się pierwszy... śnieg :). Niestety widoczki się z deczka pochrzaniły - miałem jechać na szczyt ale przyszła taka chmura i lekka mgła, że kompletnie nie było nić widać. Zatem ruszyłem do sklepu by naładować baterie a potem już bocznymi drogami na Stecówkę.




  Teren musi być ;)


Winter ii coming ;)


Ochodzita.


Na Stecówce już zima na całego :)


Zimowo...


Jakoś, nie wiem czemu, wydawało mi się, że uphill na Stecówkę jest dość stromy... A tu poszło całkiem sprawnie ;).  Hehe od tego momentu zaczęło się lekkie śniegowanie i jazda w ciapie. Żeby było ciekawiej to co chwilę mijałem powozy konne. Przyznam się bez bicia, że podczas wymijania jestem troszkę podenerwowany - za dziecka miałem przygodę, że koń się spłoszył i zaczął kopać na boki. Ja skończyłem wtedy na płocie... Czas nieubłaganie gonił więc starałem się jechać już w miarę szybko, by dojechać przed zmrokiem  przynajmniej  do Ustronia. Dzięki bogu jechałem z wiatrem więc udało przed nocą dotrzeć do Jaworza Nałęża a  stamtąd do mieszkania był już rzut beretem :)

I tak oto udało się wykręcić pierwszą setę w 2016 roku :)

Pokaż trasę GPS

Inauguracja Bikesezonu 2016 - LESKO

Niedziela, 17 stycznia 2016 · dodano: 03.02.2016 | Komentarze 1

Wiem... rok 2015 mam spalony mimo, że keciłem i to całkiem ciekawie. Zaległości się niestety powiększały i ciężko było już wrócić do poprzedniej formy pisania :/. W tym roku postaram się pisać w miarę na bieżąco :). A zaległości z ubiegłych "lat" wrzucać ale już tylko w formie liczb.

Zatem... Powracam :)

Inauguracja sezonu zawsze była w moim wykonaniu huczna - w zeszłym było terenowe Skrzyczne ( będzie minimalistyczny wpis ) ale tym razem było skromnie :/. Na pierwszy, noworoczny trip wymyśliłem sobie nieśmiertelny Leskowiec, górkę do której mam ogromny sentyment :). Tak akurat się złożyło, że w tym samym czasie szli na niego moi znajomi ( k4r3l, The Waldek, Paweł, Ksenia, Janek i Andrzej ) czyli nazwijmy to miejscowi plus reprezentacja bikerów z Cieszyna. Oczywiście chciałem sobie urozmaicić trasę i zamiast wjeżdżać serduszkowym wybrałem wariant zaproponowany przez k4r3la. Powiem tak: trasa kompletnie nie przetarta ale do pewnej wysokości dało się jechać a co najważniejsze sprawiało to ogromną frajdę - puszek robi robotę. Później już coś poknociłem z pierwotnym planem i zaczęło butowanie w śniegu momentami do pół piszczela :). Po wjechaniu na szlak ( czerwony z Potrójnej ) miało być lepiej.... Miało... Niestety wydeptana ścieżka było gorsza niż 20sto centymetrowy puch . Spotkaliśmy się dopiero w schronisku lecz wspólna posiadówa nie trwała za długo - piechurzy musieli się już zwijać by dotrzeć przed zmrokiem a mieli jeszcze w planach Grote Komonieckiego. Ja natomiast wbiłem się na serduszkowy i napawałem się genialnym zjazdem w puchu :). Jak na inaugurację to skromnie ale za to w doborowym towarzystwie i w prze genialnych warunkach.






Leskowiec


Foto by Ksenia aparat ;)

Pokaż trasę GPS

Tour de Mała Fatra 2014

Wtorek, 11 listopada 2014 · dodano: 06.08.2015 | Komentarze 3

Po dwóch dniach ciorania w terenie przyszła pora szoskę... ale nie taką lajtową :). Od pewnego czasu, jak Marek87 nawiedził Małą Fatrę, chodził mi szatański pomysł po głowie by okrążyć te piękne pasmo. Długo się zbierałem ale w końcu się udało wybrać optymalny termin - 11 listopada. W sumie pora trochę późna ale przynajmniej na Słowacji są normalnie otwarte sklepy a w PL wiadomo - wielkie święto. Miałem parę wariantów trasy ale ostatecznie wybrałem najszybszy ( hehe w końcu w listopadzie nie ma za długich dni ) i dość mocno uphilowy. Na dzień dobry Ruszyłem w stronę Ujsół ale jakoś mi się średnio kręciło - tylne koło biło. Jak się okazało, tak poprzedniego dnia dobijałem koła, że mi lekko wybuliło - źle osadziłem oponę. Po "przetoczeniu" ;) ruszyłem dalej w stronę granicy. A za nią jakaś zniżka formy. Oj nóżkami prze okropnie podawała...Do tego jeszcze bardzo lichej jakości asfalty....Ajjj morale spadły... Za Orawską Lesną zaczęło się konkretne kręcenie - wbiłem się na dość wąską drogę prowadzącą na Holę. Oj kurcze podjazd albo kiler albo te morale takie daremne w dalszym ciągu - dłużyło się to prze okropnie. Za to całe trudy zrekompensował widok na szczyty Małej Fatry - było warto :).



Gdzieś w Rajczy ;)


Przełęcz Glinka.


Uzupełnianie zapasów w Orawskiej Lesnie.


Trza opuścić główne drogi...




Troszkę historii ...


Taka tam skromna wysokość :).


No i zaczęło się - widoczki :)


Od tej chwili zaczął sięzjazd - pikny zjazd :). A ciągnął się on w zasadzie aż do Parnicy. Kurcze powiem Wam - prze pięknie tam jest. Widać, że bogate to tereny nie są ale i tak jest tam malowniczo. Od Parnicy aż do do Turanów jechałem już dość ruchliwą drogą a co najlepsze, był tem szczególny mikroklimat, bo w która stronę bym nie jechał - zawsze pod wiatr, hehe. Dało mi to trochę w kość co znacząco odbiło się na tempie ( masakra ). W Turanach, mając ju dość ruchu ulicznego odbiłem w prawo na drogę lecącą wzdłuż Krpelianskiego Kanału. Hehe na mapie wyglądała jak droga asfaltowa - no niestety był to dość dziurawy szuter. Ale w końcu od czego się ma górala na slickach - on wszędzie da radę :D.




Widokowo ;)




Malowniczy, klimatyczny odcinek tylko szkoda, że w którymkolwiek kierunku by się jechało, to pod wiatr - taki urok kotlinki :)



W Sucanach trza było zjeść bo człek już opadał z sił. Jakimś dziwnym trafem udało mi się natrafi c na pizzerie choć w dość mało ciekawej dzielnicy - cygańskiej. Ku zdziwieniu miałem lekki problem z dogadaniem się...hmnn dziwne. Po otwarciu menu oczywiście zgłupiałem... Jedyne co zrozumiałem, to że są jakieś pizze dnia - wybrałem w ciemno :). Bardzo sympatyczna kelenereczka przyniosła mi placka a tu zaskoczenie - pierwszy raz jak żyje, a "parę" wiosen już mam, zobaczyłem jajko na twardo, pięknie pokrojone w plasterki na cieście. SZOK!!! :D :D. Mimo, że pizza była dość dziwaczna to i tak smakowała dobrze. Hehe od razu power wstąpił w nogi - od tego momentu kręciło się już wybornie :). By częściowo ominąć ruchliwą drogę na Żylinę, wybrałem wariant przez Lipowiec. No niesty za długi odcinek to nie był ale przynajmniej zero aut :). Do Nezbuckiel Lucki już jechałem mega ruchliwą drogą nr E50. Powiem szczerze: odcinek prze genialny pod względem widokowym ( przepiękna trasa doliną), szybki tylko gdyby nie te TIRy i prze gigantyczny ruch. Momentami jechało się koło tirów na zapałki więc było z deczka niebezpiecznie. Ogromne wrażenie zrobił na mnie Zamek Strecno - ppo prostu coś magicznego. Nawet pofatygowałem się na niego wyjechać lecz niestety był zamkniety - hehe z lekka poza sezonem tam byłem :D. Miejscówka godna ponownego odwiedzenia! Na komórze wyczaiłem, że nie muszę jechać do Żyliny, robiąc przy okazji niezłe kółko, tylko wbiję się na pieszy most. Dość łatwo udało się go znaleźć. Teraz już na dobre opuściłem ruchliwe drogi :).



Namiastka terenu ;)




Hehe udało mi się strzelić focisza jak akurat nic nie jechało ;).


Zameczków troszkę widać w okolicy jest :)


Hrad Strecno



Klimacik był :)



W Varinie zrobiłem ostatnie tankowanie i uzupełnianie kalorii przed granicą. Pomału zostawiałem Małą Fatrę za sobą, jadąc przez większe oraz mniejsze wioski. Po drodze zaliczyłem jeszcze 3 konkretne podjazdy, które wycisnęły ze mnie ogromne ilości potu. Pierwszy, jeszcze za dnia, w Kubikowie - fajna ścianka a dwa kolejne, już po zmroku tuż przed samą granica - Kosariska i Skalite. Oczywiście nie wjeżdżałem na expresówke do Milówki tylko boczną drogą, wzdłuż S69 dojechałem do Lalików a później przez Szare do rodzinnej miejscowości braci Golców. By nie dublować w znacznym zakresie trasy, odbiłem na Przybędzę by przez Lipową, Godziszkę i Buczkowice powrócić do Bielska. Na sam koniec walnąłem sobie piwko na ZWMie ( starym rynku ) - na mapce już tego nie zaznaczałem ;).

Reasumując: piękna traska, brak prądu przez niemal połowę trasy i co najważniejsze kolejne zacne pasmo zostało okrążone a że w listopadzie wpadło niecałe 300 km. do kolekcji to już inna bajka ;)




Ostatnie widoki na Małą Fatrę.

.
Już prawie jak w domu ;)

Pokaż trasę GPS

Trzonka, Puszcza, Żar czyli w poszukiwaniu nowych ścieżek.

Poniedziałek, 10 listopada 2014 · dodano: 13.07.2015 | Komentarze 1

Kolejny dzień długiego weekendu nie mógł być zmarnowany. Zgadliśmy się z K4r3lem na objazd okolicznych górek w poszukiwaniu nowych ścieżek. Na dzień dobry chciałem Kubie pokazać taki krótki singielek w mojej okolicy. Szkoda tylko, że był taki krótki :/. Później pokręciliśmy na Trzonkę ale nie na przełęcz tylko szczyt - hehe mało kto w sumie tam bywa a warto bo widoczek całkiem sympatyczny. Z racji, że miała być eksploracja to pokręciliśmy słabo oznaczoną drogą w stronę Wielkiej Puszczy. Zjazd może mało intrygujący ale poznaliśmy fajną polankę z jakimiś ruinami starych zabudowań gospodarczych. Widać było, że kiedyś na i pod Trzonka ostro się uprawiało ziemię a świadczyły o tym murki i stosy kamieni.  Ostatecznie zjechaliśmy na dół szerokimi, choć urokliwymi drogami zwózkowymi.



Wju ze szczytu Trzonki.


Pozostałości po dawnym "rolnictwie górskim" ;)








Ciśniem, ciśniem w dół ;)






Jako że straciliśmy wysokość trza było się znowu piąć do góry ;). Wybrałem tym razem drogę zwózkową, prowadząca na mikro pasemko między Wielką Puszczą a Kozubnikiem. Hehe oczywiście ostatnim razem zjeżdżałem tą trasą i trochę mi się pomyliło na jednym skrzyżowaniu co zaowocowało lekkim wypychem i powrotem. Suma sumarum wjechaliśmy na pasemko skąd na Żar prowadził już K4r3l. By skrócić troszkę trasę z deka butowaliśmy ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło - zahaczyliśmy o stary czerwony szlak z Żaru na Kiczerę. Kurcze gdyby tylko tam ktoś posprzątał to byłby genialny singielek :). My zaś objechaliśmy zbiornik i wiura niebieskim do Kozubnika. Hehe oczywiście byłem tak pewien szlaku, że...w pewnym momencie go zgubiłem :D. No cóż...bywa :D. Podobnie jak w przypadku czerwonego szlaku - nic ino posprzątać i mamy genialny, agrafkowy singiel... A na koniec...asfalty z lekką nutką "finezji" przez Czaniec ;)  





A przed nami Kiczera...


Pokaż trasę GPS